Oerbos Hooidelta

voldoende is om de vegetatie van een blauwgrasland geheel te doen veranderen .” 135

Verspreid tussen de bemeste hooi- en weilanden trof het gezelschap een groot aantal blauwgraslanden aan. Enkele van deze blauwgraslanden werden gedetailleerd in kaart gebracht. Het betrof een aantal percelen in de Veerslootlanden rondom de Kloosterkooi en een paar reepjes hooiland in het Oosterslag aan weerszijden van de Conradsweg. Hier troffen de mannen met name Blonde zegge (Carex Hostiana), Blauwe zegge (Carex pulicaris) en Spaanse ruiter (Cirsium anglicum) aan. Ook het Pijpestrootje (Molinia coerulea), de Blauwe knoop (Succisa pratensis), de Poelruit (Thalictrum flavum), de Moerasspirea (Spiraea ulmaria), de Kale jonker (Cirsium palustre) de Gewone veldbies (Luzula campestris), de Gewone engelwortel (Angelica sylvestris) en de Parnassia (Parnassia palustris) werden genoteerd in een aantekeningenboekje dat later verder werd uitgewerkt tot het driedelige boekwerk ‘Blauwgraslanden in Nederland’. In het bijzonder werd nog melding gemaakt van de Pimpernel (Sanguisorba major) die volgens de onderzoekers in alle blauwgraslanden rondom Staphorst werd aangetroffen. 136 Samen met begeleidende soorten als Blauwe zegge (Carex panicea), Reukgras (Anthoxanthum odoratum en Gestreepte witbol (Holcus lanatus) maakte het geheel een soortenrijke indruk waarvan het voortbestaan onder druk stond. De Blauwe zegge is overigens een van de plantensoorten die deze hooilanden haar karakteristieke blauwgroene kleur geeft: vandaar de naam blauwgrasland. In de jaren voordat het gezelschap hier door de hooilanden trok was namelijk al besloten dat het gehele gebied door middel van ruilverkaveling en herontginning op de schop zou gaan zodat de boeren het land intensiever konden gaan gebruiken. Dergelijke ingrepen zouden het einde betekenen voor deze kwetsbare schrale Fig. 71. De waarde van de verschillende hooilanden in de Oldematen. De roodgekleurde percelen brachten het beste hooi op. BRON: Hisgis, Fryske Akademy. Kaartbewerking door Jeroen Wiersma en Marijke Molema.

135 Van der Kloot 1939, 6.

136 Van der Kloot 1939, 122.

80