Passages_2021_1corr

6

7

WONEN EN WERKEN TIJDENS CORONA

HEEL LANG GING HET GOED. MAAR OOK ONZE LOCATIES WERDEN VORIG JAAR GETROFFEN DOOR CORONA. ONDANKS ALLE VOORZORGSMAATREGELEN GREEP HET VIRUS FLINK OM ZICH HEEN OP LOCATIE SINT MAARTENSWEG/ BRINKLAAN IN EPE. MAAR LIEFST 11 VAN DE 19 BEWONERS EN 10 MEDEWERKERS WERDEN ZIEK. EEN QUARANTAINE VAN DRIE EN EEN HALVE WEEK LEGDE HET NORMALE LEVEN HELEMAAL PLAT. IN DIT ARTIKEL PRATEN WE MET RENÉ VLEESHOUWER (BEWONER), BABETTE MODDERKOLK (BEGELEIDER), KITTY VAN DER LINDE (BEGELEIDER) EN RIA BRANDS (ZUS VAN BEWOONSTER HANNIE) OVER DEZE PITTIGE TIJD.

ALLES UIT HANDEN GEVEN Ook Hannie, de zus van Ria werd ziek. “Dat we niet meer op bezoek mochten komen vond ik nog niet het ergste”, vertelt Ria. “Ik had er wel moeite mee dat we alles uit handen moesten geven. Vertrouwen in medewerkers is er wel, maar emotioneel doet dat wat met je. Het voelde alsof Hannie niet meer van ons was, alles werd voor ons bepaald. Gelukkig stuurden begeleiders vaak foto’s en konden we beeldbellen. Al heb ik heel wat keren alleen haar pony en voorhoofd in beeld gezien”, lacht Ria. “Twee weken nadat Hannie en onze moeder (94) beiden waren gevaccineerd, hebben ze elkaar voor het eerst weer geknuffeld. Dat was een mooi moment”.

ZORGEN IN PLAATS VAN BEGELEIDEN Collega Kitty vult aan: “Toen bewoners ziek werden, werden we ineens verzorgers in plaats van begeleiders. We konden gelukkig een beroep doen op de huisart­ senpost, maar toch drukte die extra verantwoordelijk­ heid zwaar. En het gevoel van onmacht vond ik heftig. Daarnaast was het werken met volle bepakking be­ schermingsmiddelen vermoeiend. Maar we hebben ons er goed doorheen geslagen. Collega’s met milde klachten, deden vanuit huis de administratie. Collega’s van andere teams sprongen spontaan bij. Familie van bewoners stuurden regelmatig kaarten, bloemen en chocolade. En ook voelden we ons gesteund door onze leidinggevenden en de organisatie”.

NOG STEEDS OP SCHERP Na drie en een halve week waren bewoners klachtenvrij en wie wilde kon thuis Kerst vieren. Inmiddels zijn alle bewoners twee keer gevaccineerd. Maar medewerkers staan nog steeds op scherp en iedereen houdt zich aan de maatregelen van het RIVM. “Ik verlang naar de dag dat we niet ieder hoestje onder de loep hoeven te nemen”, verzucht Babette. Ria neemt haar zus Hannie het liefst weer mee naar een terrasje zodra het weer kan. En René? Die kijkt reikhalzend uit naar een kopje koffie in De Buurtwinkel in Epe. Met een boerenjongens- gebakje.

Babette herinnert zich nog goed wanneer de eerste besmetting aan het licht kwam. “Dat was begin decem­ ber. Daarna ging het razendsnel met de besmettingen. De één na de ander testte positief. Daarom gingen alle bewoners in quarantaine”. René vult haar aan: “Ieder­ een bleef op zijn eigen kamer. De kapper en de pedicure konden niet komen en ik kon niet meer bij mijn moeder van 88 in Vierhouten op bezoek. Gelukkig kon ik wel met haar skypen en bellen via mijn tablet. Ik deed in de ochtend dagbesteding op mijn kamer en ’s middags luisterde ik naar de radiozender Arrow Classic Rock. Het testen, de ambulances voor de deur en zieke bewoners maakten mij bang. En het contact met andere bewoners en gezellig samen koffie drinken heb ik echt gemist. Muziek heeft mij door die tijd heen gesleept”.

Passages nummer 1 2021

Passages nummer 1 2021