Passages_voorjaar_2022_def

Animerende publicatie

Uitgave van De Passerel

PASSAGES

DIT DOE IK EEN GOEDE PLEK VOOR DYON IN GESPREK MET VRIJWILLIGERS EERST KON IK NIETS ZELF, NU BIJNA ALLES

DE NIEUWE LOCATIE VAN AVENTURIJN

Passages nummer 1 2022

Na ruim 40 jaar bij De Passerel gewerkt te heb- ben heb ik veel mooie ervaringen opgedaan in verschillende functies. In al die jaren vind ik dat de zorgvraag niet wezenlijk veranderd is, wel waren en zijn er veel organisatorische veranderingen rond de zorg. Deze vragen ook tijd. Na ruim 40 jaar bij De Passerel gewerkt te DIT DOE IK... Elke woensdagochtend hebben Saskia en Lorraine en dat . Lorraine woont sinds september vorig jaar op d locatie aan de Van Limburg Stirumstraat in Twello. Juist in di periode m ldde buurtbewoonster Saskia zich omdat ze graag vrijwilli erswerk wilde do n. Saskia: ‘Ik woon hier al tien jaa om de hoek. Maa pas vorig jaar leerde ik veel bewoners en begeleiders kennen. Vanweg de verbouwing van de locatie zagen en spraken wij elkaar veel. Toen is het balletje gaan rollen en inmiddels ben ik al weer een hele poos elke woensdag hier ommet Lorraine iets leuks te doen.’ Lorraine: ‘Ik vind Saskia heel aardig. We hadden direct een klik. Woensdag is mijn vrije dag. Het is daarom fijn dat Saskia komt om iets leuks te doen samen.’ Saskia voelde ook direct een klik met Lorraine. ‘Het leuke aan Lorraine? Ze is heel spontaan en overal voor in. Vaak hebben we vooraf al even contact om plannen te maken. We zijn allebei creatief en houden van knutselen, maar we gaan ook regelmatig gewoon gezellig een koffie met een lekker taartje doen hier in het centrum.’ Deze woensdag wordt er door Saskia en Lorraine verder gewerkt aan de katten-knutsels van papier-maché. Ze zitten aan de grote tafel in de gezamenlijke ruitme. ‘Alweer prutverf!’, roept Saskia vrolijk, terwijl ze Lorraine aanstoot. Lorraine moet lachen. Haar verf dekt gelukkig wel goed.

4

Onze vrijwilligers, ze zijn goud waard! Zij brengen hun eigen verhalen en ervaring mee naar onze cliënten. Om samen mooie momenten te beleven. Aandacht is ook hun werk en we zijn blij met wat vrijwilligers betekenen in het leven van onze cliënten. We zetten ze dan ook graag in het zonnetje door een aantal verhalen te delen in deze Passages. Wat is het fijn dat het weer mogelijk is om mooie momenten te organiseren en te delen met elkaar. Na twee jaar met veel beperkingen door de coronamaat­ regelen genieten we hier ontzettend van, we maken samen plezier. Natuurlijk hebben we ook aandacht voor herstel, de afgelopen jaren hebben veel impact gehad op een ieder van ons. Niet voor niets is ons thema voor dit jaar: Herstel en plezier. In deze Passages vooral aandacht voor de gewone ver- halen die toch zo bijzonder zijn. We geven een inkijk- je in onze begeleiding die we aan huis bieden en hoe belangrijk dat is voor onze cliënten: een van hen ver- telt hierover. En we maken kennis met Dyon en hoe De Passerel al vanaf jonge leeftijd betrokken is in het leven van Dyon en zijn familie. Trots zijn we op onze nieuwe locatie van Aventurijn en de mooie begeleiding die daar wordt geboden, dus ook daar aandacht voor. En tot slot presenteren wij de ventwagen van De Buurtwinkel uit Epe en hoe we daarin samenwerken met verschillende partijen. Ook hier zijn onze vrijwilligers goud waard. We doen het samen, met elkaar brengen we mooie momenten tot stand. Wilt u als vrijwilliger daar ook uw steentje aan bijdragen? Neem dan contact op met onze vrijwilliger coördinator Inge van Welbergen. Haar gegevens leest u terug op pagina’s 10 en 11 van deze Passages. VOORWOORD VAN ONZE BESTUURDER AUKINA DE BRUIN

Iedereen hoort erbij! Wij ondersteunen mensen met een beperking, van jong tot oud, om hun eigen leven te leiden en zelf keuzes te maken. Samen met onze cliënten, hun familie en ieder- een die voor hen belangrijk is. De Passerel werkt regio- naal, we kennen de mensen en weten er de weg. Onze locaties staan midden in de wijk in een voor cliënten vertrouwde omgeving. Onze medewerkers zijn vakmen- sen die werken met lef en energie. Dit doen wij op onze eigen wijze en daar zijn we trots op. Ons uitgangspunt: er is altijd een mogelijkheid tot ontwikkeling .

Redactie Tekst

Roroco, Roderic Rosenkamp Media Magneet, Dennis Dekker (pag. 15)

Eindredactie Marjan Bijsterbosch-Postma Adres

Postbus 40018, 7300 AX Apeldoorn

Telefoon

(055) 368 38 38

info@de-passerel.nl www.de-passerel.nl

E-mail

Website

Aan deze uitgave werkten mee Vormgeving Identifine, Leen van der Zande Fotografie Marleen Sahetapy Fotografie

Media Magneet, Dennis Dekker (pag. 15)

Drukwerk Druktwello Verspreiding Multicopy Apeldoorn

© copyright De Passerel. Passages is onze halfjaarlijkse uitgave. Het gebruik van teksten of afbeeldingen mag uitsluitend met toestemming van onze bestuurder.

Ik wens u veel leesplezier!

­

Passages nummer 1 2022

5

2 DIT DOE IK Vrijwilliger Saskia en Lorraine hebben een date in Twello 4 VOORWOORD VAN ONZE BESTUURDER AUKINA DE BRUIN INHOUD IN DEZE UITGAVE

6 DE NIEUWE LOCATIE VAN

AVENTURI JN Een tweede BSO-plek voor kinderen en jongeren aan Kanaal Noord 8 EEN GOEDE PLEK VOOR DYON Wij mogen Dyon al vele jaren begeleiden. Zijn moeder vertelt ons hierover 12 EERST KON IK NIETS ZELF, NU BIJNA ALLES Alfred Tessemaker woont helemaal zelfstandig 14 KORT NIEUWS 15 VRIJWILLIGERS Wij kunnen niet zonder onze vrijwilligers, Ans en Joke vertellen waarom zij hebben gekozen voor De Passerel 10 IN GESPREK MET

DE VENTWAGEN TOERT IN DE REGIO Ontmoeting, verbinding én lokale producten

Passages nummer 1 2022

6

D E N I E U W E L A V E N T

‘EINDELIJK EEN EIGEN PLEK’,

Voorheen was de bso ondergebracht in een gedeeld schoolgebouw in Het Kristal. ‘Het is goed dat er nu een duidelijke scheiding is aangebracht’, licht Anouk toe, ‘na school komen de leerlingen hierheen met de taxi. Dan begint de rest van de middag.’ ONSZELF ZIJN Rond een centrale gemeenschappelijke ruimte liggen vier lokalen. In elk lokaal is plek voor maximaal acht kinderen of jongeren en hun begeleiders. De groepen zijn ingedeeld naar leeftijd. De begeleiders op één groep zijn gespecialiseerd in de zorg aan kinderen met een intensievere ondersteuningsbehoefte. ‘De gemeen- schappelijke ruimte benutten we voor ontmoeting en gezamenlijke activiteiten’, vertelt Anouk, ‘zo leren de kinderen en de begeleiders ook de mensen buiten hun eigen groep beter kennen. De keuken is een aanwinst. Vandaag gaan we met een paar kinderen pizza’s maken. Deze plek geeft ook veel rust. Op de oude locatie waren we veel tijd kwijt met het weer opruimen en toonbaar maken van de lokalen. De volgende dag moest er in die ruimtes gewoon weer worden lesgegeven. Hier kunnen we echt onszelf zijn en dat is heerlijk!’

VERZUCHT BEGELEIDER ANOUK

STREPPEL VAN DE SPIKSPLINTER­

NIEUWE LOCATIE VAN AVENTURIJN

MET EEN GROTE GLIMLACH, ‘EN WAT

VOELEN WE ONS HIER INMIDDELS

THUIS.’ MET HIER BEDOELT ZIJ HET

PAND AAN KANAAL NOORDWAAR

AVENTURIJN VANAF 1 JANUARI IS

GEHUISVEST MET VERLENGDE

DAGBESTEDING (BSO) EN

ZATERDAGOPVANG.

Passages nummer 1 2022

7

O C A T I E V A N T U R I J N

EEN MOOIE DAG Het is druk deze dinsdagochtend. Normaal zitten de leerlingen op dit tijdstip op school. Maar het is deze week schoolvakantie. Veel kinderen komen daarom onder schooluren naar de locatie aan Kanaal Noord in Apeldoorn. De ene groep gaat net aan tafel om iets te drinken en fruit te eten. Gezellig met z’n allen, alhoewel het een enkeling wat moeite kost om even te wachten tot iedereen een beker en een bordje heeft gekregen. Op de andere groep wordt geknutseld en gespeeld. Een grote hoek in het lokaal is met doeken en dekens verbouwd tot hut. In de groep met de jongste leerlin- gen helpen een paar kinderen mee met het afruimen van de tafel. Anderen zijn diep verzonken in hun spel. Autootjes en zelfgemaakte Lego-wagens scheuren rond- jes over de grond. Vanuit buiten is gelach en gejoel te horen. Gezworen kameraden Jesse en Joey zijn aan het voetballen. Andere kinderen klimmen en klauteren over het speelhuis. De zon schijnt. Het is een mooie dag op deze eigen plek.

Aventurijn biedt verlengde dagbesteding (bso) voor kinderen en jongeren die naar het speciaal onderwijs gaan. Na school en in de schoolvakanties gaan de leerlingen naar een van onze locaties toe. Daar bieden we een rijk en gevarieerd programma aan activiteiten aan. Zo veel mogelijk op maat en passend bij de zorgbehoefte van ieder kind en iedere jongere.

Passages nummer 1 2022

8

E E N G O E D E P L E K

DY

AL ZEVENTIEN JAAR ZIJN DE LEVENS VAN YVONNE HAMERS EN HAAR ZOON DYON VERWEVEN MET DE PASSEREL. MET DE VERHUIZING VAN DYON NAAR EEN EIGEN PLEK ALS VOORLOPIG LAATSTE EN GELUKKIGE HOOFDSTUK. MET GEPASTE TROTS LAAT YVONNE DE KAMER VAN HAAR ZOON ZIEN BIJ ONZE WOONLOCATIE DE ZON­ NESTEEN AAN DE HOMERUSSTRAAT. AAN DE MUREN HANGEN POSTERS EN PLATEN VAN DYONS GROOTSTE PASSIES: DIEREN EN STOOMTREINEN. AAN DE PLAFONDS HANGEN RAILS OM DYON VAN­ UIT ZIJN ROLSTOEL NAAR BED OF BADKAMER TE TILLEN. DEZE RUIM­ TE IS HELEMAAL INGERICHT OP DE BEHOEFTEN VAN HAAR ZOON.

DOGGERSBANK ‘Bij de gehoortest die baby’s krijgen, kwam naar voren dat Dyon doof was aan één oor’, vertelt Yvonne, ‘van daaruit zijn we gaan onderzoeken wat er precies aan de hand was met hem. In dit traject kwamen we in con- tact met De Passerel. Ik denk dat Dyon een half jaar oud was toen hij naar de Doggersbank ging. Hij kreeg een paar dagen per week opvang en er werd in die periode verder onderzoek verricht.’ Het zou uiteindelijk nog een paar jaar duren voordat de diagnose gesteld werd. Dyon heeft een zeer zeldzame, genetische afwijking en is lichamelijk en verstandelijk beperkt. ZORG IN ONDERWIJS ‘Ooit was ons verteld dat Dyon heel weinig zou kunnen. Gelukkig viel dat mee. Hij ontwikkelde zich stapje voor stapje in zijn eigen tempo en hij kon naar het speciaal onderwijs. De Passerel gaf zorg in onderwijs, dus een ei- gen begeleider voor Dyon, zodat hij aan het programma op school kon deelnemen.’ Een tijd gaat dit goed, maar als Dyon een jaar of acht is, verandert er iets. Yvonne: ‘Hij was steeds vaker boos en gefrustreerd. Op school werd hij overvraagd en raakte hij overprikkeld.’ DAGBESTEDING Inmiddels bezocht Dyon in sommige weekenden de logeeropvang van De Baskuul. Yvonne vond het gewel- dig om te zien hoe hier met de kinderen werd omgegaan. Ze besluit Dyon naar de dagbesteding op De Baskuul te laten gaan en vraagt leerplichtontheffing aan. Yvonne:

Het vertrouwde hummende geluidje dat Dyon maakt als hij blij is, hoorde ze gelukkig weer elke dag.

LOGEEROPVANG Nu Dyon elke doordeweekse dag naar De Baskuul gaat, wordt het contact met De Passerel intensiever. Yvonne wordt door begeleider Ria Mooiweer gewezen op de mogelijkheden van weekend- en logeeropvang. ‘Daar wilde ik in eerste instantie niet aan, maar wat ben ik achteraf blij dat we deze stap hebben gezet. Wat voel- de ik me schuldig toen ik Dyon voor mijn gevoel daar achterliet… Tegelijkertijd was hij daar in zulke goede handen. We hebben dat heel langzaam opgebouwd en uitgebreid. Van eens een middagje naar echt blijven slapen tot een heel weekend. Ik moest heel erg wennen aan een paar uur voor mezelf, maar ergens was het ook fijn en goed. Voor hem, voor mij en onze relatie.’ OP ZOEK NAAR EEN PLEK OM TE WONEN Als vanzelf kwam Yvonne in gesprek over de toekomst. ‘Dyon werd natuurlijk steeds groter’, vertelt ze, ‘en ik had door rugklachten steeds meer moeite met de zorg. In combinatie met zijn claimende gedrag werd dit nog zwaarder. In je achterhoofd weet je dat hij niet eeuwig bij me kan blijven wonen. We hebben ons daarom op de wachtlijst laten plaatsen voor een woonplek. Ik was en ben zó tevreden over De Passerel. Over de zorg, het fijne contact, de kleinschaligheid, de openheid, het vertrou- wen over en weer. Monique van Oppen (zie kader) heeft

‘Binnen korte tijd ging het veel beter met Dyon. Van een boze, gefrustreerde jongen, kreeg ikmijn lieve, vrolijke zoon weer terug.’

een belangrijke rol gespeeld en ons door de jaren heen enorm geholpen. Ik heb geen moment getwijfeld of we hier zouden blijven.’

Passages nummer 1 2022

9

V O O R

YON

DE ZONNESTEEN Maar toen er een plek vrij was voor Dyon moest Yvonne wel even slikken: ‘Ik hadme erop ingesteld dat het nog wel een aantal jaren zou duren. Voor mijn gevoel kwam dit belletje veel te vroeg. Toch zijn we in gesprek gegaan, hebben de locatie bezocht en kwamen er achter dat dit wel een héél fijne plek is. Wat een warm en betrokken team werkt er op deze locatie. Wat hebben zij Dyon een fijne woonplek gegeven en mij gesteund in het hele proces. Dyon kent alle medebewoners van De Zonne- steen en zijn allergrootste vriend Olivier woont hier ook. En dan ook nog naast de kinderboerderij. Zo’n kans komt nooit weer. Ik dacht: het moment dat ik Dyon los moet laten, zal altijd moeilijk zijn. Alles klopte hier. Deze kans moeten we niet laten schieten!’ RUST In het najaar van 2021 neemt Dyon zijn intrek in een ruime kamer bij De Zonnesteen aan de Homerusstraat. Na een wenperiode van een paar maanden is de verhuizing defi- nitief. Voor Dyon breekt een heel nieuwe levensfase aan en voor Yvonne ook. ‘Het is een cliché, maar als ouder wil je dat je kind gelukkig is. Dat is Dyon hier. Sinds hij klein is, heb ikmaar één doel gehad: een goede plek voor Dyon. Het geeft me veel rust dat dat nu geregeld is.’

‘We kennen Dyon al bijna zijn hele leven’, vertelt Monique van Oppen, hoofd Informatie & Advies van De Passerel, ‘als baby kwam hij bij de Doggersbank. Wij groeiden met Dyon en zijn familie mee en zij met ons. Je probeert er in elke fase voor ze te zijn. Dat begint met de zoektocht naar de juiste vorm van zorg en ondersteuning. Dyon heeft een zeldzame aandoening waar weinig over bekend is, dus alleen dat is een hele zoektocht. Vervolgens is aan mij de taak om er voor te zorgen dat de benodigde zorg past binnen wet- en regelgeving. Soms moet je buiten de lijn- tjes durven kleuren om dat voor elkaar te krijgen.’ Monique: ‘Mijn band met Yvonne is hecht. Ze verloor toen Dyon nog jong was haar echtgenoot. Daardoor wil ik het juist goed voor haar doen. Bij De Passerel zijn we er goed in om eerlijk toe te geven wat wel en niet kan. Zo blijf je als organisatie geloofwaardig en krijg je het ver- trouwen van cliënten en verwanten. Heel belangrijk vind ik dat ouders de regie hebben en houden. Met Yvonne zijn we daarin geslaagd. Ik ben er trots op dat we dit met elkaar hebben gedaan. Dat Dyon een eigen plek heeft en Yvon weer moeder kan zijn.’

Passages nummer 1 2022

10

IN GESPREK MET VRIJWILLIGERS

SAAMHORIGHEID Terwijl Ans haar verhaal doet, gaan de gesprekken van de deelnemers aan de bloemschikochtend enthou- siast door. ‘Het is natuurlijk een gezellig gebeuren’, licht Ans toe, ‘maar het heeft absoluut ook een hoger doel. We kennen in deze buurt veel kwetsbare men- sen. Eenzaamheid is ook hier een groot probleem. Een buurthuis als ’t Vogelnest is heel helpend om elkaar te ontmoeten, elkaar te leren kennen, je thuis te voelen. Vroeger was het bijna vanzelfsprekend dat je elkaar in de wijk kende en hielp. Tegenwoordig is de Vogelbuurt een van die zeldzame buurten waar dat gevoel van saamhorigheid nog heerst. Mede dankzij ’t Vogelnest durf ik wel te zeggen.’ HOOGTEPUNT Dat geluid wordt breed gedeeld door de andere dames. Als vanzelf vliegen de verhalen, anekdotes en levens- gebeurtenissen over tafel. Tegelijk wordt er doorge- werkt aan de bloemstukken. Ans observeert, stelt vragen, geeft advies en schikt natuurlijk mee. Er wordt gelachen en er is ruimte voor een traan. ‘Het klinkt mis- schien een beetje raar, maar deze ochtenden zijn mijn hoogtepunt in de week’, zegt een van de deelnemers. Er wordt instemmend geknikt. En Ans weet als geen ander hoe belangrijk dat kan zijn.

Om de week treft een kleine groep van zeven tot acht dames elkaar bij Ontmoetingsplek ’t Vogelnest in Apeldoorn Zuid om te bloemschikken. Het is een van de vele activiteiten die in dit buurthuis georganiseerd wor- den. En ook een van de vele activiteiten die drijft op de inzet van vrijwilligers. In dit geval de inzet van Ans Mod- derkolk, oud-collega van De Passerel, die de activiteit begeleidt en coördinator Mariska Roelofs de helpende hand toesteekt. ENERGIE ‘Volgens mij was het in 1978 of 1979 dat ik ging wer- ken op een woonzorgorganisatie, in ieder geval lang geleden’, herinnert Ans zich met een lach, ‘na mijn pensionering ben ik gewoon als vrijwilliger verbonden gebleven aan De Passerel. Het is fijn om er even uit te zijn en iets voor een ander te kunnen betekenen. Ik doe nu de dingen die ik leuk vind en waar ik energie van krijg. Ik ben hier op ’t Vogelnest voor het bloem- schikken en vaker als dat nodig is. Dit is jarenlang mijn werkplek geweest, dus het voelt hier heel vertrouwd. Ik ken de buurt en de mensen. Ook bij een aantal oud- cliënten uit mijn tijd als ambulant begeleider ga ik nog af en toe langs. Gewoon voor de gezelligheid, om even bij te praten, te zien of alles goed gaat en een spelletje te doen.’

AANMELDEN ALS VRIJWILLIGER

‘Het is vrijwillig, maar niet vrijblijvend’, zegt Inge van Welbergen, ‘en het draait natuurlijk om samen plezier beleven’. Sinds 1 juli vorig jaar is Inge onze coördina- tor Vrijwilligers en Vrije Tijd. ‘Ik ondersteun mijn zorg- collega’s’, vertelt Inge, ‘en heb regie waar en hoe we vrijwilligers inzetten. Want vrijwilligers zijn enorm waar-

devol. We werken aan manieren om hen nog meer te betrekken bij De Passerel en hen te faciliteren in het vrijwilligerswerk.’ Ben je of ken je iemand die als vrij- williger actief wil worden? Aarzel niet en mail met Inge via inge.vanwelbergen@de-passerel.nl of bel haar op (06) 52 56 06 67.

Passages nummer 1 2022

11

FIJNE KNEEPJES Iets verderop in Apeldoorn staat Het Oude Kantonge- recht dat in gebruik is als brasserie en bed & breakfast. Het is een stralende voorjaarsdag in mei. De deuren naar de binnentuin staan wagenwijd open. Uit de verte hoor je het gerinkel van bestek en glaswerk. De laatste lunchgasten genieten van een broodje en de zon. Met een glimlach ziet Joke Walgemoed toe hoe de mede- werkers van het Oude Kantongerecht druk in de weer zijn. Ze kent de meesten van hen al jaren en zij kennen haar. Ze heeft tientallen cliënten van De Passerel en daarbuiten de fijne kneepjes van het vak bijgebracht en dat op geheel vrijwillige basis. TRAININGEN ‘Ik heb altijd in het speciaal onderwijs gewerkt’, vertelt Joke, ‘en wilde ook na mijn pensionering actief blijven. Ik ben er helemaal het type niet voor om niets te doen. Via mijn dochter kwam ik in contact met Hermien, die werkt bij De Passerel. Als vrijwilliger geef ik nu inmid- dels alweer een jaar of 12 trainingen aan cliënten op arbeidsmatige dagbestedingslocaties.’ Bij Het Oude Kantongerecht komt haar kennis van zaken goed van pas. Zeker toen de leegstaande kamers op de eerste en tweede verdieping in gebruik werden genomen als bed & breakfast. ‘Ik gaf al trainingen aan de mede- werkers in de keuken en de bediening. Denk dan aan voorlichting over hygiëne of een workshop over goede omgangsvormen. Maar met een B&B valt er nog zo veel meer uit te leggen en te leren’, legt Joke uit, ‘hoe geef je mensen een welkom gevoel? Hoe maak je een bed

op? Wat vertel je allemaal bij het inchecken? Hoe zorg je ervoor dat gasten dat onthouden? Prachtig om dat met elkaar uit te dokteren.’ BIJNA GOED ‘Ik probeer van elke training een feestje te maken’, ver- telt Joke, ‘mijn vuistregel is: aan fout doen we niet, iets is soms bijna goed, maar nooit fout. Met nieuwe cliën- ten is het altijd even aftasten. Hoe benader ik hem of haar het beste?’ Al die jaren in het speciaal onderwijs komen Joke goed van pas. Ze heeft zelf leermaterialen ontwikkeld. Presentaties, mapjes met werkinstructies en spiekbriefjes met teksten en foto’s. ‘Mijn werk hier zit er nooit op’, vertelt Joke, ‘er komen altijd weer nieu- we cliënten die getraind moeten worden of er verandert weer iets. Dan pas ik mijn training en leermaterialen aan en zo blijf ik lekker bezig.’ GESLAAGDE INCHECK Vandaag oefenen Nina en Anja met het proces van inchecken. Ze gebruiken de nieuwe werkinstructie met teksten en foto’s. Zo kunnen ook cliënten die niet of niet zo goed kunnen lezen wegwijs worden. Joke ziet er op toe dat alles volgens het boekje verloopt. Ze stelt af en toe een controle-vraag of geeft een tip. ‘Als het hier vervelend begint te voelen’, zegt Joke terwijl ze wijst naar haar buik, ‘dan weet je: rustig blijven en zeggen dat je even hulp aan iemand gaat vragen’. Met vlag en wimpel doorstaan Nina en Anja de proef-incheck. Joke kijkt met gepaste trots toe.

Passages nummer 1 2022

12

WAT ER PRECIES GEBEURD IS, DAT HOUDT ALFRED TESSEMAKER (47) LIEVER VOOR ZICHZELF. MAARDEZE GEBEURTENIS LEIDDE VIJF JAARGELEDENWEL TOT DE STAP NAAR EEN EIGENHUIS, EEN EIGEN LEVEN EN EEN EIGEN TOEKOMST. IN GESPREK MET EEN STOERE MAN DIE MET HULP VAN DE PASSEREL DE WEG NAAR ZELFSTANDIGHEID VOND. ALFRED TESSEMAKER WOONT MET HULP VAN DE PASSEREL HELEMAAL ZELFSTANDIG EERSTKON IK NIETS ZELF, NU BIJNA ALLES

inname van gebruikte goederen op het werk moet ik best streng zijn. In het begin was dat lastig om te zeggen tegen mensen. Maar ik heb een cursus gedaan, waar ik heb ge- leerd grenzen aan te geven en voet bij stuk te houden. Nu gaat het stukken beter. Ik zei het laatst nog tegen de hoogste baas: “ik ga met plezier werken én kom met plezier thuis”. Dat vond hij erg mooi ge- zegd.’ VERTROUWEN Drie keer in de week komt een am- bulant begeleider van De Passe- rel bij Alfred thuis. Met Anneloes Woolderink, zijn persoonlijk bege- leider, heeft Alfred een heel hechte band. ‘Ze kent mij 100%. We ver- trouwen elkaar volkomen. Maar ook de andere begeleiders ken ik goed. Kan bij ieder van hun mijn verhaal kwijt. Als ik ergens mee zit of tegenaan loop, dan praten we daarover. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om veel dingen te onthou- den. Als ik naar de dokter ga, dan

dat sinds een tijdje ook Michelle, zijn vriendin.

HUISHOUDEN Alles in de knusse maisonnette van Alfred aan de rand van Epe heeft zijn plek. ‘Dat heb ik van mijn moeder’, zegt Alfred, ‘die is ook al- tijd bezig en heeft het huis altijd op orde.’ Toen hij nog bij zijn ouders woonde, had Alfred nergens omkij- ken naar. ‘Toen ik hier kwam wo- nen, had ik echt geen idee. Koken, wassen, strijken, schoonmaken, boodschappen doen. Dat moest ik allemaal nog leren. Het is een van de dingen waar ik met hulp van De Passerel aan heb gewerkt.’ THUIS ‘De eerste nacht hier was ver- schrikkelijk’, herinnert Alfred zich, ‘van elk geluidje zat ik rechtop in bed!’ Maar hij went gelukkig snel. ‘Dit is echt mijn huis, mijn thuis, ja. Ik heb m’n best gedaan om er mijn eigen plek van te maken met spul- len die ik mooi vind.’ Van de men- sen die hem het meest dierbaar zijn, staan en hangen foto’s. Naast zijn ouders en neefje en nichtje is

ZOEKTOCHT Vier dagen per week werkt Alfred bij kringloopwinkel Stilema in Vaassen. ‘Ik heb dertien jaar ge- werkt in de metaal’, vertelt Alfred, ‘maar ik kreeg een kwaal aan mijn schouder, waardoor het steeds moeilijker werd om vol te houden. Daar kreeg ik gedoe mee met mijn baas. Dat zorgde voor veel span- ning. Ik zag er elke dag tegenop om te gaan. Ik begon te krabben, dat doe ik als ik stress heb.’ Met hulp van begeleiders van De Passerel werd een jobcoach ingeschakeld en begon de zoektocht naar een nieuwe baan. Bij Stilema is Alfred op z’n plek en hij ontwikkelt zich daar elke dag verder. PLEZIER Achter het stoere uiterlijk gaat een man met een gouden hart schuil. ‘Voor mezelf opkomen, vind ik soms lastig’, vertelt Alfred, ‘bij de

Passages nummer 1 2022

13

vraag ik of ze alles voor mij op een briefje willen schrijven. Dat was een goede tip. Met die tips kan ik ook steeds meer zelf. Vanochtend heb ik zelf gebeld met de woning- bouwvereniging over een reparatie van de cv-ketel.’ MEER DAN JE DENKT Tevreden. Zo zou Alfred zijn leven op dit moment samenvatten. ‘Mijn eigen huis, een vriendin, mijn ou- ders en familie, mijn werk, mijn club Go Ahead’, somt Alfred op, ‘eigenlijk gaat alles goed. Ik vind het fijn om op eigen benen te staan. En het is fijn dat De Passe- rel er voor me is. Dat geeft mij een gerust gevoel. Ook mijn ouders weten dat er goed voor mij wordt gezorgd.’ Alfred heeft nog een goed advies voor iedereen die nadenkt om zelfstandig te gaan wonen: ‘Neem een begeleider in de hand en kijk samen wat je zelf allemaal kunt. Dat is veel meer dan je nu denkt.’

Passages nummer 1 2022

14

KORT NIEUWS

FEESTELIJKE OPENINGEN

De afgelopen maanden waren er feestelijke momenten. Twee locaties openden officieel hun deuren. Zo is Propak verhuisd naar een mooie nieuwe werkplek aan de Oude Apeldoornseweg 57 in Apeldoorn. Na een grondige ver-

bouwing zijn zij helemaal ‘in bedrijf’ en openden hun deuren in april. Het was een hele gezellige middag met cliënten, familie en begeleiders. Ook buurtbewoners en collega’s kwamen een kijkje nemen.

Ook in Twello was er, na een grondige verbouwing en uitbreiding, reden tot een feestje bij onze woonlocatie aan de Van Limburg Stirumstraat. Op zaterdag 11 juni was de feestelijke opening met een rondleiding, hapje en drankje.

Feestelijke opening van onze woonlocatie

Het is zover! Na een grondige verbouwing en uitbreiding zijn alle studio’s bewoond en zijn we helemaal klaar voor de toekomst. We willen u daarom graag uitnodigen voor onze feestelijke opening op zaterdag 11 juni

Wij ontvangen u dan voor een rondleiding, hapje en drankje van 14.00 u tot 16.30 u . Rond 15.00 u zal er een kort officieel gedeelte zijn. Wij zien u graag! Team en bewoners van Van Limburg Stirumstraat

Van Limburg Stirumstraat 28 7391 VT Twello Telefoon 0571-271941

Van_limburg_stirum_opening.indd 1

25-05-2022 08:59

GEZOCHT: GEZINSHUISOUDERS Kinderen, jongeren en jong volwassen die tijdelijk of langdurig niet thuis of bij familie kunnen wonen vinden een fijne plek in een gezinshuis. Een gezins- huis is een kleinschalige vorm van wonen in een gezin. Gezinshuisouders bieden zorg en begeleiding in een zo normaal mogelijke omgeving. Wij zijn nog steeds op zoek naar mensen die gezinshuisouders zijn of dit willen worden die wij hierin kunnen onder- steunen. Heb je plannen, vragen of ben je een enthou- siaste kandidaat? Laat het Suzanne Schreurs weten via: suzanne.schreurs@de-passerel.nl

ONS VERHAAL DIGITAAL

Nu op onze website: Ons verhaal 2021. Lees met ons mee hoe het afgelopen jaar ver- lopen is en welke ont-

wikkeling we doormaakten. De voorbeelden in woord en beeld komen uit de dagelijkse praktijk. Ze laten zien wat ons drijft en wat ons bezighoudt. Ze vertellen Ons verhaal.

Passages nummer 1 2022

15

ONTMOETING, VERBINDING ÉN LOKALE PRODUCTEN AAN DE MAN BRENGEN. DE BUURTWINKEL IS GESTART MET EEN INITIATIEF WAARDOOR WE NOGMEER AANWEZIG ZIJN IN DE WIJKEN VAN EPE. ONZE CLIËNTEN TOEREN SAMEN MET VRIJWILLIGERS MET ‘DE VENTWAGEN’ VAN WAARUIT ZIJ LOKALE PRODUCTEN VERKOPEN. EN ER ZIJN MOOIE ONTMOETINGEN MET BUURTBEWONERS ONDER HET GENOT VAN EEN KOPJE KOFFIE OF THEE. DE

VENTWAGEN TOERT IN DE REGIO

Veel voordeuren worden geopend wanneer De Ventwagen in de buurt is. Er worden verse, lokale producten gekocht door inwoners die minder makkelijk naar de supermarkt gaan. En er ontstaan ontmoetingen. ‘Het concept werkt echt: we ontmoeten elkaar. Buurtbewoners lopen nu heel gemakkelijk even naar buiten om bij onze Ventwagen een praatje te maken’, aldus Mia Nooteboom, teamcoördinator van De Buurtwinkel. Iedereen ziet, voelt en ervaart het prachtige effect van De Ventwagen. Cliënten, vrijwilligers en medewer- kers zijn ontzettend enthousiast. Het zijn onder andere Eline Blok en Anouschka Winkels die er de verkoop verzorgen. Ze vinden dat heel erg leuk werk, vertellen ze. ‘We doen elke keer weer iets anders. We verkopen lekkers, bijvoorbeeld uit onze eigen bakkerij, of we maken een praatje met de mensen die iets komen ko- pen.’ Ook het samen werken vinden Eline en Anouschka heel fijn. ‘We zijn namelijk vriendinnen.’ Joop Steenbruggen uit Epe is één van de vrijwillige chauffeurs: ‘Naast het rijden van De Ventwagen, vraag ik

de klanten of ik ze ergens mee kan helpen. Soms loop ik de buurt in om meer over dit initiatief te vertellen. Ik probeer ze op die manier een beetje naar De Ventwagen toe te leiden.’ Ook sociaal werkers van Koppel- Swoe zijn enthousiast aangehaakt. Mia, die ooit stage liep bij deze welzijnsorganisatie, heeft hen bena- derd. ‘Deze unieke rijdende winkel is een geweldig middel dat nog meer verbinding in een wijk creëert.’ Niki Binnendijk, sociaal werker bij Kop- pel-Swoe, vult aan: ‘Door De Vent­ wagen is het absoluut zo dat mensen meer contact met elkaar hebben. We zien nu ook inwoners die we nog niet goed kenden. De ontmoetingsmo- menten zijn een laagdrempelige ma- nier om met hen in contact te komen. Dit project is een mooi voorbeeld van hoe zorg en welzijn samen komen.’ Mia vervolgt: ‘De kans is groot dat er nog meer samenwerkingen ont- staan. Het elkaar op deze manier ontmoeten biedt ook voor andere or- ganisaties met een sociaal karakter veel voordelen. Het is fantastisch dat we dit samen met onze cliënten voor de inwoners van de gemeente Epe kunnen doen.’

De Ventwagen staat sinds kort ook in Vaassen en zal binnenkort op nog meer plekken staan. Mia: ‘Inmiddels hebben we een tijdje proefgedraaid. We willen ook dagelijks de wijken in gaan. We verkopen producten uit onze eigen bakkerij en lokale pro- ducten. Er is ontmoeting tussen ver- schillende mensen en we zijn zo echt onderdeel van de samenleving.’ De Ventwagen is mede gesponsord door de serviceclubs Ladies’ Circle Epe, Lions Club Epe, Soroptimistclub Hattem–Epe en de Rabobank. DE VENTWAGEN, WAAR EN WANNEER? EPE Dinsdagochtend in de Scheper- straat en bij woonzorgcentrum De Klaarbeek. Donderdagochtend bij woonzorgcentrum De Boskamp in Epe. VAASSEN Woensdagochtend van 10:00 tot 10:45u Hoek Jasmijnstraat/Vuur- doornstraat, van 11:00u-11:45u Hoek Krugerstraat en Dennenweg.

Passages nummer 1 2022

OPROEP VAN ONZE VERWANTENRAAD Medezeggenschap is een belangrijk thema binnen De Passerel. Wie kennen onze cliën­ ten immers beter dan hun ouders en ver- wanten? Onze Verwantenraad is, naast onze Cliëntenraad, dan ook regelmatig met ons bestuur in gesprek. Jacqueline Driessen is voorzitter van de Verwantenraad: ‘We willen graag weten wat ouders en verwanten bezig houdt. Hoe meer wij geïnformeerd zijn, hoe beter wij mensen kunnen vertegenwoordigen.’ Afgelopen na- jaar is er een begin gemaakt door met een aantal ouders in gesprek te gaan. Hier zijn thema’s uit gekomen die aandacht vragen zoals de krapte op de arbeidsmarkt van zorg- medewerkers, de vitaliteit en de onderlinge communicatie. Jacqueline: ‘Met een actieve betrokkenheid van ouders en verwanten op de woon- of dagbestedingslocaties kunnen we binnen De Passerel nog beter aansluiten bij de behoeften van onze familieleden. De Verwantenraad kan ondersteuning geven om dit te organiseren of bij andere vragen.’ Bent u ook enthousiast om het onderlin- ge contact en daarmee de communicatie te helpen verbeteren? Laat het weten via: verwantenraad@de-passerel.nl

Postbus 40018, 7300 AX Apeldoorn (055) 368 38 38 www.de-passerel.nl

Made with FlippingBook Digital Publishing Software